İlk defa 1996 yılında Rize’nin Ayder yaylasına gitmiştim. Çok beğendiğim bir ortamdı. Yeşilini, akarsuyunu, ahşap yayla evlerini çok sevmiştim. O zamanlar az sayıda konaklama yeri vardı. Orada bir gece geçirerek yayla havasını gece de görme şansım olmuştu.
2019 yılında Ayder yaylasına tekrar gittiğimde şok olmuştum. Ayder çok değişmiş, her yere binalar yapılmış ve çok kalabalıklaşmıştı. Yayla değil artık turistik bir şehir olmuştu. Bu yüzden Ayder’de hiç durmadan yola devam ettik. Gazer düzünde biraz daha sakin bir yer bulup orada vakit geçirdik. Yol kötüleştiği için yolun devamındaki yaylalara gidemedik.
Yaylalar aklımızda kalmıştı. Bu yüzden 2020 yazında tekrar Rize’ye gitmek istedik. Yaylalara kendi arabamızla gitmeyi göze alamadığımız için Rize’de bir tur şirketi ile anlaştık. Tur şirketi bize şoför ve araba ayarladı. Bir gün Gito ve Badara yaylalarına, diğer gün Pokut ve Sal yaylalarına gitmek üzere 2 gün için anlaştık.
İlk olarak Gito yaylasına gittik. Yaylaya vardığımızda sis yüzünden hiç bir yer görünmüyordu. Sis açılmaya başlayınca arabadan çıktık. Fazla ilerleyemeden şiddetli bir yağmura yakalandık. Şemsiyelerimiz olmasına rağmen yine de biraz ıslandık. Yağmur durunca yürüyerek evlerin görünmediği yerlere gittik. Biraz sonra sis kalkıp manzara önümüzde görülmeye başlayınca bu güzellik karşısında şok olduk. Hiç bu kadar güzel bir yer görmemiştim. Manzaraya bakmaya doyamadım.
Gitodan ayrılıp Badara yaylasına gittik. Burada Gito’daki gibi geniş yeşillik alan yoktu. Manzarası güzeldi ama bir kere aklımız Gito’da kalmıştı. Gito çıtayı o kadar yükseltmişti ki Badara’dan aynı zevki alamadık.
İkinci gün ilk olarak Pokut yaylasına gittik. Yine her taraf sisle kaplıydı. Yaylanın ev olmayan yerlerinde dolaştık. Rize’de likapa dedikleri mavi yemişleri dallarında gördük. Henüz olgun değillerdi. Sisten dolayı manzarayı göremiyorduk ama bu gizemli havada yaylada dolaşmak hoşumuza gitmişti.
Pokut yaylası ile Sal yaylası arasında patika yol olduğunu öğrenince bu yoldan yürümeye karar verdik. Patika Yollar yazımda 3 tane patika yoldan bahsetmiştim. Bu yol güzellikte onlarla yarışabilir. Pandemi nedeni ile yaylalara pek gelen yoktu. Pokut ve Sal arasındaki patika yolu insan kalabalığı olmadan sakince yürüyünce çok zevk aldık.
Sis nedeniyle Sal yaylasında da maalesef manzara göremedik. Dolaşırken hep karşımıza otlayan inekler çıkıyordu. Şoförümüz araba ile gelip bizi Sal yaylasından aldı.
Rize de çok fazla yayla var. Genelde yolları kötü. Yolu asfalt olan Ayder yaylasının ne hale geldiğini gördükten sonra kötü yol belki daha iyi oluyor diye düşünüyorum. Bu haliyle bile gelip buralarda kamp yapmak isteyen bazı insanlar maalesef doğayı kirletebiliyorlar. Şoförümüz kamp yapanların bıraktığı cam kırıklarından bir ineğin ağzının kesildiğinden bahsetmişti. Bu tür nedenlerden dolayı yöre halkı kamp yapmak isteyenlere daha soğuk davranıyor.
Başka şehirlerde gördüğüm yaylalar Rize yaylaları gibi değil. Rize’nin çok yağmur alması bu farkın en önemli nedeni. Gördüğüm Rize yaylaları içinde Gito’yu unutamıyorum. Acaba bu güzellikte başka Rize yaylası var mıdır? Internet’te çeşitli yayla videoları izledim. İzlediklerim içinde Gito kadar güzelini görmedim. Fakat bu videolar yanıltıcı olabiliyor. Nitekim izlediğim Gito videoları benim gördüğüm güzelliği yansıtmıyordu.