Valla ve Çatak Kanyonlarına 2019 yılında gitmiştik. O zaman Horma Kanyonu kapalıydı. Horma’yı da geçen yıl görmek kısmet oldu. Öncekilere sadece yukarıdan bakmıştık ama Horma’nın içinden geçince çok farklı oldu.
İlk olarak Valla Kanyonuna gitmiştik. Aslında yaptığımız şey ahşap bir seyir terasından kanyon manzarasına bakmaktı.
Terasın yakınına araba gitmiyor. Güzel bir patika yoldan yüreyerek terasa ulaştık. Manzara güzeldi ama sonuçta kanyonun içinin nasıl olduğu konusunda hiç bir fikrimiz oluşmadı.
Çatak Kanyonu yolundan Patika Yollar yazımda bahsetmiştim. Biz arabayı biraz uzağa parkedip orman içinden yüremeyi tercih etmiştik. Valla gibi Çatak Kanyonuna da yukarıdan baktık. Farklı olarak buraya cam teras yapmışlar.
Kanyonlar bizim için yürüyerek geçilebilecek yerler değil ama Horma Kanyonuna yaptıkları ahşap yürüyüş yolu sayesinde bu mümkün oluyor. Yürüyüş yolu bazı yerlerde çok yüksekten gidiyor ve insan tedirgin oluyor.
Yaklaşık 3 km yürünüyor. Biz Pınarbaşı tarafından giriş yapmıştık. Yolun sonunda Ilıca Şelasini görmek de mümkün. Pek çok kimse dönüşte yürümüyor. Biz yürüyelim dedik ama zorlandık. Çünkü dönüşte yokuş yukarı çıkılıyor. Fakat manzaralar değiştiği için farklı bir yoldan yürümüş gibi olduk. Pınarbaşı tarafından girince başlarda oturacak yerler vardı. Dönüşte dinlenmek için bu yerleri aradık ama bir türlü gelmek bilmedi.
Horma’ya sabah 10 gibi varmıştık. Otopark boştu ve yürüyüş yolu sakindi ama dönüş yolunda kalabalıklaştı. Bir de biz ters yönde yürüyor gibiydik. Ahşap yolda 2 kişi yanyana anca yürüyebilir. Fakat karşıdan gelen yanyana yürüyen insanlar ister istemez yürüyüşü yavaşlatıyorlar. Kalabalık ve yokuş, tempolu yürümemize engel oldu ama yine de çok fazla terledik. İyi ki yanımıza su almışız dedik. Zorlandık ama dönüşte de yürüdüğümüze sevindik. Kanyon içindeki ortam gerçekten çok güzel.
Biz yazın gittiğimiz için sorun olmadı ama yağmurlu havalarda yürümek zor olur. Hemşin’de bir şelaleye benzer şekilde ahşap bir yoldan yürüyerek gitmiştik. O kadar kaygandı ki biraz yokuşta düşmeden yüremek neredeyse imkansızdı. Horma’da da yokuş çok olduğu için yağmurda yürümek riskli. Horma’yı görmek beş yıl sonra kısmet oldu ama artık kanyon gördüm diyebiliyorum. Terastan bakarak insan bir şey anlamıyor.